•اینکه ذهن ما عادت به پرسه زدن در گذشته و آینده را دارد بسیار طبیعی است •خاصیت ذهن سالم پرسه زدن در گذشته و آینده است •در واقع پرسه زدن ذهن در گذشته و آینده نه تنها دست انداز زندگی نیست بلکه بسیار قابل پیش بینی است •دست انداز ما در مسیر زندگی عجله کردن است •همین که ذهنمان به سمت گذشته یا آینده رفت فوراً و با عجله تمام با آن همراه می شویم و به گذشته یا آینده می رویم •با شتاب کردن و همراه شدن با ذهن ما زمان حال را از دست می دهیم و در نتیجه تأثیرمان را از دست می دهیم چون ما فقط در زمان حال تأثیر داریم. •زندگی در زمان حال جاری است نه گذشته و آینده.
•ما در واقع دو نفر هستیم خودمان و ذهنمان •ذهن ما یک ویژگی دارد و آن این که همواره در حال پرسه زدن است •ذهن ما مانند کودک نوپایی است که یکجا بند نمی شود •مخصوصاً این کودک نوپا وقتی در شرایط استرس زا و آزاردهنده ای قرار گیرد میزان این پرسه زدنش بیشتر می شود •یکی از جاهایی که ذهن ما سریعاً آنجا می رود و پرسه می زند گذشته است •مخصوصاً وقتی در زمان حال با مشکلی روبرو شویم بلافاصله ذهن به سراغ گذشته می رود •امروز همسر شما برخورد مناسبی با شما نداشته است. بلافاصله ذهن سراغ خاطرات و اتفاقات قبلی از اول آشنایی شما با هم تا اکنون می رود •جای دیگری که ذهن برای پرسه زدن انتخاب می کند آینده است. •همین که اوضاع بر وفق مراد نباشد ذهن شما سراغ آینده می رود و آینده بسیار ترسناک و وحشتناکی را به شما نشان می دهد •کافی است اندکی در کارتان دچار مشکل شوید، ذهن شما پرسه در آینده را شروع می کند و با تصویری با وضوح بالا به شما نشان می دهد که در آینده به لحاظ کاری، مالی، اجتماعی و خانوادگی اوضاعتان بسیار وحشتناک است
•عادت پرسه زدن با ذهن، تأثیر ما را از زندگی گرفته است و ما را چنان خسته کرده که نای زندگی کردن را نداریم. •تصور کنید صبح که از همسرتان جدا می شوید، همسرتان برخوردی با شما دارد که شما را آزار می دهد. بلافاصله ذهن سراغ گذشته رابطه شما می رود. فیلم گذشته روی مانیتور ذهن شما پخش می شود، صدای آن را بلند می کنید و با تمام وجود با آن همراه می شوید. ناگهان به خود می آیید. ظهر شده و شما به کارهایتان نرسیده اید و بسیار هم خسته، عصبی و رنجیده اید. نه تنها صبح تا ظهر را از دست داده اید، اکنون هم که همسرتان را می بینید حوصله ارتباط با او را ندارید
پرورش آگاهی
•آگاهی به معنای شناخت ذهن در لحظه است •من آگاهم که ذهنم اکنون به گذشته رفت. •من آگاهم که اکنون ذهنم در حال پرسه زدن در آینده است •آگاهی، دیدن ذهن در لحظه است •آگاهی باعث مراقبت می شود •آگاهی باعث می شود شما ذهن و پرسه زدنش را تأیید کنید: آهان ذهنم می خواهد در گذشته پرسه بزند اما با آن همراه نمی شوم.
استعاره مربی مهم کودک
•تصور کنید در یک مهد کودک مربی مشغول انجام یک بازی یا قصه یا شعر با بچه هاست •یکی از بچه ها وسط کار مربی می گوید: اجازه خاله من دیروز با بابا و مامانم رفتم شهر بازی! اگر مربی این کودک را دعوا کند ممکن است آن کودک بدقلقی کند و تا ظهر همه چیز بد پیش برود •اگر مربی خودش را دست کودک بدهد و مرتب بپرسد که خب چی شد؟ کجا رفتید؟ کیا بودند؟ و … اصل کار که بازی، قصه یا شعر بود از دستش خارج می شود؛ اما اگر این مربی وقتی کودک گفت «اجازه خاله من دیروز با بابا و مامانم رفتم شهربازی» به چشمان کودک نگاه کند، سرش را به نشانه تأیید تکان دهد و رفتنش به پارک را تصدیق کند» آهان چه خوب! و به کار خودش ادامه دهد، کودک احساس می کند که تأیید و دیده شده و دیگر اصراری ندارد.
گفتن “آهان” به ذهن
•آگاهی، گفتن «آهان» به ذهن، تأیید و تصدیق آنچه می گوید و ادامه دادن به وظیفه کنونی است. •آگاهی به معنای بی محلی به ذهن یا سرکوب کردن آن نیست. •آگاهی به این معناست که من تأیید می کنم تو (ذهن) الان می خواهی به گذشته/ آینده بروی، اما من کار دارم و نمی توانیم با تو بیایم.